Ο Κώστας Λαπαβίτσας στόν Real fm

http://www.enikos.gr/media/124738,O_Kwstas_Lapavitsas_ston_Serafeim_Kotrwt.html

Σαμαράς: Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα...(;)

Σαμαράς: Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα...(;)

Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα, η οικονομία ξαναγίνεται ανταγωνιστική, ανέφερε ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς το Σάββατο στα εγκαίνια της 78ης ΔΕΘ, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι το 2014 θα είναι έτος ανάκαμψης. Αναφέρθηκε εκτενώς στην σημασία του πρωτογενούς πλεονάσματος, για το οποίο επανέλαβε ότι -εφόσον επιτευχθεί- σε ποσοστό 70% θα πάει για την ελάφρυση των χαμηλοσυνταξιούχων, των ενστόλων ή και για τα επιδόματα πετρελαίου θέρμανσης.

Αναλόγως του ύψους του πρωτογενούς πλεονάσματος, θα δούμε ποιος θα ελαφρυνθεί, είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός προσθέτοντας με έμφαση ότι δεν θα χρειαστούν άλλα μέτρα. (!)

Ο Ελληνικός λαός έχει ήδη γυρίσει σελίδα. Τώρα άν δέν τό κατάλαβες σέ λίγο θά τό νοιώσεις...πρωθυπουργέ!

Ποιοι είστε, πάλι, εσείς ρε παιδιά;!;!

Ποιοι είστε, πάλι, εσείς ρε παιδιά;!;!  

Λάβαμε μέ e-mail από κάποιον επσκέπτη τού blog μας τό ανωτέρω μήνυμα σήμερα (προσέξτε τό πάλι...) καί τού απαντήσαμε τά κατωτέρω:

Ελληνες! Οργισμένοι πολίτες οί οποίοι αποφασίσαμε νά αντιδράσουμε σηκώνοντας ψηλά τό κεφάλι, αρνούμενοι τόν ραγιαδισμό, τήν μιζέρια καί τήν συνεχιζόμενη ανασφάλειά μας. Είμαστε αυτό τό κομμάτι τού λαού οί οποίοι υποφέρουμε από τήν ανεργία, τά οικονομικά προβλήματα, τήν ανασφάλεια, τήν πνευματική μιζέρια.Προερχόμαστε από αυτό τό τεράστιο κομμάτι τής σιωπηλής πλειψηφίας οί οποίοι δέν μιλήσαμε έως τώρα. Αποφασίσαμε νά αντιδράσουμε δυναμικά μέ γνώμονα τόν ακομμάτιστο αγώνα γιά τήν ανατροπή τής τραγικής κατάστασης τήν οποία βιώνουμε τά τελευταία χρόνια. Δέν υποκύπτουμε καί δέν καθοδηγούμαστε από πολιτικούς νταβατζήδες. Είμαστε ο μεγάλος Κανένας τών δημοσκοπήσεων, οί οποίοι αρνούμεθα τόν πολιτικό καιροσκοπισμό καί τίς ανερμάτιστες ιδεολογικές αντιπαραθέσεις. Είμαστε αυτοί οί οποίοι δέν μπορούν νά εμπιστευθούν κανένα κόμμα εντός καί εκτός Βουλής. Είμαστε οί άνθρωποι τής διπλανής πόρτας. Είμαστε αυτοί οί οποίοι δέν πιστεύουμε ότι ...θά βρεθεί "κάποια" λύση στά προβλήματά μας κοιμώμενοι τόν ύπνο τού δικαίου. Είμαστε αυτοί οί οποίοι θά δώσουμε τήν ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ. Είμαστε ο τραγικός Ελληνικός λαός ο οποίος δέν δεχόμαστε άλλο αυτή τήν κατάσταση. Δέν αμπελοφιλοσοφούμε στά διάφορα διαδικτυακά μέσα μέ ιστορικές καί πολιτικές αναδρομές βολεμένοι στούς καναπέδες καί τήν κοινωνική αναισθησία. Είμαστε άνεργοι, αναξιοπαθούντες, συνταξιούχοι χωρίς φάρμακα, απογοητευμένη νεολαία, επιστήμονες τών 500 ευρώ, πεινασμένοι στρατιωτικοί, επιχειρηματίες πού η τελευταία εικόνα τής δουλειάς μας είναι τό λουκέτο, αγρότες οί οποίοι δέν μπορούμε νά παράγουμε καί νά διαθέσουμε τά προϊόντα μας, είμαστε η ουσιαστκή μάζα η οποία βιώνει τήν ατέλειωτη κρίση. 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΘΑ ΑΠΟΤΙΝΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΥΡΡΑΝΙΑΣ  (ΑΛΛΟΙ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)

Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΑΦΩΝΟΥΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ

H 'αραβική' άνοιξη ως μέσο επιβίωσης του δολαρίου

29 Αυγούστου 2013

H 'αραβική' άνοιξη ως μέσο επιβίωσης του δολαρίου

From: Nick Pts 

Η κατάσταση που επικρατεί στην οικονομία των ΗΠΑ είναι γνωστή. Η νομοθετική οροφή του χρέους της χώρας (μια υποχρέωση που απορρέει από το Σύνταγμα της χώρας για να εμποδίσει τη χρεωκοπία της) αυξάνει συνεχώς με την σύμφωνη γνώμη των δύο κομμάτων εξουσίας. Ταυτόχρονα, η FED συνεχίζει να δημιουργεί πλασματικό χρήμα σε μια προσπάθεια των ΗΠΑ να πληθωρίσουν το χρέος τους. Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί είναι το σκίτσο που ακολουθεί.

Παρ' όλα αυτά, το δολάριο από το 2008 και μετά (από την εμφάνιση της κρίσης) ισχυροποιείται συνεχώς  και δείχνει την πρόθεση να συνεχίσει την τάση αυτή.

Όπως ανέφερε ο επικεφαλής της PIMCO σε μια δήλωση του πριν από μερικούς μήνες,

Εάν οι ΗΠΑ δεν διέθεταν την στρατιωτική και πολιτική δύναμη να επιβάλλουν την κατάσταση αυτή, το δολάριο θα είχε καταρρεύσει και τα ομόλογα της χώρας δεν θα άξιζαν τίποτα

Η σχεδιαζόμενη επίθεση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία, αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη στην σύνθετη αναμέτρηση που διεξάγεται στη Μέση Ανατολή και πρέπει να συνδυαστεί με την παραπάνω προσπάθεια των ΗΠΑ να ελέγχουν το παγκόσμιο ενεργειακό δυναμικό για να επιβιώσουν ως οικονομία και ως κράτος.

Οι εξελίξεις όμως στο μέτωπο της Συρίας αλλά και οι υπόλοιπες διεργασίες στην περιοχή πρέπει να συνδυαστούν επίσης με τις ανατροπές που έγιναν την προηγούμενη πενταετία στη Βόρεια Αφρική, οι οποίες έγιναν γνωστές με το χαρακτηριστικό όνομα 'Αραβική άνοιξη'.

Ένα μέρος των αιτίων που βρίσκονται πίσω από την υποστήριξη που πρόσφερε η Δύση στα ανατρεπτικά κινήματα που εμφανίστηκαν (με όχι και τόσο αυθόρμητο τρόπο), οφείλεται στη νέα στρατηγική της Ρωσίας.

Η Ρωσία, μετά την σταδιακή ανάκαμψη της από την εποχή της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, προσπαθεί να εδραιωθεί ως ενεργειακή υπερδύναμη. Για να μπορέσει να το επιτύχει αυτό, πρέπει να μπορεί να ελέγχει τις διόδους φυσικού αερίου (κυρίως) και πετρελαίου που τροφοδοτούν την Ευρώπη, η οποία είναι ένας από τους μεγαλύτερους ενεργειακούς καταναλωτές παγκοσμίως (με μεγαλύτερη καταναλώτρια τη Γερμανία).

Μέχρι τώρα κυριαρχεί απόλυτα στο διάδρομο του Βορρά. Έτσι η μάχη της Δύσης μαζί της έχει μεταφερθεί απόλυτα στους διαδρόμους του Νότου.

Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η κατάσταση που δημιουργείται πρέπει να τονιστεί ότι

• η Αλγερία, η Αίγυπτος, το Ιράν, η Λιβύη και το Κατάρ είναι μέλη των «Εξαγωγικών Χωρών Φυσικού Αερίου», ενός 'καρτέλ' (παρόμοιου με αυτού του OPEC για το πετρέλαιο), με επικεφαλής τη Ρωσία.
• από τις χώρες αυτές η μόνη που ελέγχεται (με έναν αμφισβητούμενο τρόπο) από τις ΗΠΑ είναι το Κατάρ, επομένως οι ΗΠΑ δεν ασκούν έλεγχο στο εν λόγω καρτέλ και δεν μπορούν να του επιβάλλουν τη χρήση του δολαρίου για τις συναλλαγές του (κατ' αναλογία με τα πετροδόλαρα)
• η αραβική άνοιξη εκφράστηκε κυρίως στις παραπάνω χώρες, εκτός του Κατάρ και του Ιράν (για το οποίο υπάρχουν διαφορετικά σχέδια) και έχει σαν στόχο τη δημιουργία μιας νέας κατάστασης.

Έτσι, οι ΗΠΑ έσπευσαν να υιοθετήσουν τα κινήματα της αραβικής άνοιξης και να τα χαρακτηρίσουν ως τάσεις εκδημοκρατισμού (με τον όρο που χρησιμοποιείται στη Δύση), ενώ οι ενδείξεις για τη συμμετοχή στην προετοιμασία τους είναι πάρα πολλές. Στην προσπάθεια τους αυτή, εντάχθηκαν με προθυμία η Βρετανία, η Γαλλία, η Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ και ενίοτε η Τουρκία.

Η Συρία αποτελεί έναν ακόμη χώρο της σύγκρουσης αυτής για την ανατροπή της προσπάθειας της Ρωσίας, η οποία εξακολουθεί να στέκεται πίσω από το καθεστώς Άσαντ.

Αρκετά πρόσφατα, στα τέλη Ιουλίου, η πλευρά των ΗΠΑ, εκπροσωπούμενη από Σαουδάραβα Αξιωματούχο, πρότεινε στη Ρωσία τη συμμαχία με τον OPEC ή ακόμα και την ένταξη της σε αυτόν. Αυτό θα σήμαινε ότι η Ρωσία μαζί με τον OPEC

θα κάλυπταν σε ημερήσια βάση το 45% της παγκόσμιας ζήτησης πετρελαίου

Η ιδέα αυτή έγινε ευρύτερα γνωστή, και καλύφθηκε πίσω από την ανάγκη ελέγχου των τιμών του πετρελαίου για να αντιμετωπιστεί η ύφεση της παγκόσμιας οικονομίας (!).

Σύμφωνα με ρωσικά μέσα ενημέρωσης (τα οποία πήραν τις πληροφορίες τους από κυβερνητικούς κύκλους) ο Σαουδάραβας Αξιωματούχος προσέφερε προστασία των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων που θα διεξαχθούν στη Ρωσία το 2014, από τυχόν επίθεση Τσετσένων αυτονομιστών (!)

Ως αντάλλαγμα των προαναφερομένων, ζητήθηκε η διακοπή της υποστήριξης της Ρωσίας στο καθεστώς της Συρίας.

Η Ρωσία αρνήθηκε την προσφορά της άλλης πλευράς, δείχνοντας έτσι ότι θα συνεχίσει να επενδύει στο σχέδιο της για τον έλεγχο της ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης.

Αμέσως μετά την άρνηση της, η σύγκρουση στη Συρία πήρε άλλη, πιο έντονη μορφή.

Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο κατέγραψαν νέο ιστορικό ρεκόρ φτάνοντας τα 60,2 δισ. ευρώ

Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο κατέγραψαν νέο ιστορικό ρεκόρ φτάνοντας τα 60,2 δισ. ευρώ 

Ληξιπρόθεσμες οφειλές έχουν πλέον 2 εκατομμύρια φυσικά πρόσωπα και περίπου 170.000 επιχειρήσεις, ενώ οι ρυθμισμένες οφειλές είναι μόνον 1,55 δισ. ευρώ

 Του Ανδρέα Δανού (εφημερίδα τών ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ)

Στο νέο ιστορικό ύψος των 60,2 δισ. ευρώ έφτασαν στο τέλος του επταμήνου Ιανουαρίου-Ιουλίου οι ληξιπρόθεσμες οφειλές φυσικών και νομικών προσώπων προς το Δημόσιο, παρά τη σχετική βελτίωση που εμφανίζει ο ρυθμός είσπραξης εσόδων για τον Ιούλιο.

Τα χρήματα τα οποία έχουν μπει σε ρύθμιση και αποπληρώνονται ανέρχονται σε 1,55 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο παραμένει πρακτικά αμετάβλητο για το επτάμηνο σε σχέση με το εξαμήνο, όταν ρυθμισμένα ήταν 1,54 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η ρύθμιση της «ύστατης ευκαιρίας», η οποία ανακοινώθηκε στα τέλη Ιουνίου και έτρεχε για όσους ήθελαν να την κάνουν χειρόγραφα όλο τον Ιούλιο δεν είχε σημαντική ανταπόκριση.

Ετσι, λοιπόν, τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών δείχνουν ότι το ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο στις 31 Ιουλίου έφτασε στα 60,181 δισ. ευρώ, αυξημένο κατά περίπου 407 εκατ. ευρώ (0,67%) από το τέλος του Ιουνίου 2013 (59,774 δισ. ευρώ) και κατά περίπου 4,1 δισ. ευρώ (7,6%) από τις αρχές του έτους όταν τα ληξιπρόθεσμα έφταναν τα 56,105 δισ. ευρώ. Περίπου το 1/3 από τα ληξιπρόθεσμα αφορά πρόστιμα του ΚΒΣ, τα οποία φτάνουν τα 22,018 δισ. ευρώ στις 31/7/13 από 20,621 δισ. ευρώ στις 31/12/12. Δεύτερο μεγαλύτερο ποσό σε ληξιπρόθεσμα είναι αυτό που αφορά τη μη απόδοση ΦΠΑ (13,463 δισ. ευρώ από 12,597 δισ. ευρώ), τη μη καταβολή φόρων εισοδήματος (10,662 δισ. ευρώ από 10,651 δισ. ευρώ) και τα πρόστιμα έμμεσων φόρων (2,573 δισ. ευρώ από 2,486 δισ. ευρώ).

Η μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση ληξιπρόθεσμων οφειλών το επτάμηνο αφορά τα τέλη κυκλοφορίας (+9%, με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές να ανέρχονται σε 126,371 εκατ. ευρώ). Ληξιπρόθεσμες οφειλές έχουν πλέον 2 εκατομμύρια φυσικά πρόσωπα και περίπου 170.000 επιχειρήσεις, ενώ οι ρυθμισμένες οφειλές είναι μόνον 1,55 δισ. ευρώ.

Τα έσοδα Ιουλίου

Τον Ιούλιο, οι ΔΟΥ εισέπραξαν 2,94 δισ. ευρώ, έναντι στόχου 2,91 δισ. ευρώ (υπέρβαση του στόχου κατά 1,1%). Σε επίπεδο επταμήνου, οι ΔΟΥ εισέπραξαν 14,8 δισ. ευρώ, έναντι στόχου 15,42 δισ. ευρώ (απόκλιση 4% σε σχέση με τον στόχο).

H αύξηση των εσόδων τον Ιούλιο οφείλεται στην αύξηση των εισπράξεων φόρων στην περιουσία (ΕΕΤΗΔΕ, ΦΑΠ), άμεσων και έμμεσων φόρων παρελθόντων οικονομικών ετών καθώς και ΦΠΑ (συνολικά επιπλέον 294 εκατ. ευρώ από τους φόρους αυτούς σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2012). 

Σε ό,τι αφορά στις εισπράξεις ΦΠΑ, τον Ιούλιο παρατηρείται αύξηση κατά 16,1% σε σχέση με τον στόχο που είχε τεθεί στις ΔΟΥ, καθώς και αύξηση κατά 4% σε σχέση με τις εισπράξεις ΦΠΑ του Ιουλίου 2012.

Για το επτάμηνο, οι εισπράξεις ΦΠΑ παρουσίασαν ετήσια αύξηση 0,2 % σε σχέση με τον στόχο που είχε τεθεί στις ΔΟΥ.

Οι Εφορίες 

Οι πέντε Εφορίες με τα καλύτερα ποσοστιαία αποτελέσματα στις εισπράξεις εσόδων το 7μηνο είναι οι ΔΟΥ Α΄ Κατερίνης (+68,6%), ΦΑΕ Αθηνών (+68,2%), Α΄- Β΄ Χανίων (+51,4%), Α΄ Βόλου (+38,6%) και Α΄- Β΄Καβάλας (+36,8%). Στον αντίποδα, οι πέντε Εφορίες με τις μεγαλύτερες αποκλίσεις από τον στόχο είναι οι ΔΟΥ Θάσου (-48,7%), Μήλου (-45,6%), Σκιάθου (-43,3%), Κύμης (-41,6%) και Καρπάθου (-41,4%).

Ειδικά για τις εισπράξεις ΦΠΑ, οι πέντε καλύτερες Εφορίες είναι οι ΔΟΥ Α΄ Βόλου (+134,4%), Α΄- Β΄ Ιωαννίνων (+119,1%), Α΄- Β΄ Χανίων (+105,7%), Α΄ Κατερίνης (+86,4%) και Ξάνθης (+84,6%). Αντίθετα, οι μεγαλύτερες αποκλίσεις από τον στόχο καταγράφηκαν στις Εφορίες Σκιάθου (-54,2%), Μυκόνου (-50,3%), Ιθάκης (-42,1%), Μήλου (-38,9%) και Θήρας (-38,5%).

Στο μεταξύ, αγωνία υπήρχε χθες στο υπουργείο Οικονομικών για τις χθεσινές εισπράξεις δημοσίων εσόδων, αφού μέσα σε μια ημέρα αναμένονταν να μπουν στα δημόσια ταμεία περίπου 650 εκατ. ευρώ.

Τα 400 από αυτά αναμένονταν από τη λήξη της πρώτης δόσης του φόρου εισοδήματος και 250 εκατ. ευρώ από τη δόση του ΦΑΠ για το 2011 και το 2012 που αφορούν ούτε λίγο ούτε πολύ 500.000.

Ερωτηθείς χθες ο γ.γ. Εσόδων κ. Χάρης Θεοχάρης για το αν αναμένει να αποπληρωθεί κανονικά φόρος εισοδήματος ύψους περίπου 10,5 δισ. ευρώ σε δόσεις μέχρι και το τέλος Φεβρουαρίου –με δεδομένη τη μειωμένη φοροδοτική ικανότητα των νοικοκυριών- αρκέστηκε να απαντήσει ότι «θα παρακολουθούμε την κατάσταση από κοντά και αν χρειαστεί να κάνουμε κάτι, θα το κάνουμε».

Αν η Τουρκία δράσει εναντίον μας όπως οι ΗΠΑ στη Συρία...

Αν η Τουρκία δράσει εναντίον μας όπως οι ΗΠΑ στη Συρία...

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Συνιστά έγκλημα κατά της χώρας μας η υποστήριξη εκ μέρους κυβερνητικών παραγόντων της επίθεσης που έχουν προαποφασίσει να κάνουν οι ΗΠΑ εναντίον της Συρίας, παραβιάζοντας κάθε θεμελιώδη κανόνα διεθνούς νομιμότητας...

Πέρα από το γεγονός ότι για αδύναμα κράτη όπως η Ελλάδα (και δεν αναφερόμαστε στη σημερινή κατεξευτελισμένη χώρα με το ανύπαρκτο διεθνές κύρος) η τήρηση του Διεθνούς Δικαίου συνιστά το σημαντικότερο μέσον προάσπισης των εθνικών συμφερόντων τους, εκπλήσσει το ότι η κυβέρνηση υποκρίνεται πως δεν αντιλαμβάνεται τις συνέπειες του ρόλου της Τουρκίας στη συριακή κρίση. «Θάβει» το θέμα για να μη γίνουν οι αναπότρεπτοι συνειρμοί για τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν δυνητικά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Ο εσκεμμένος στρουθοκαμηλισμός όμως δεν είναι λύση. Πρέπει να θέσουμε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων. Ευθύς εξαρχής, από το 2011, η Τουρκία αποτέλεσε τη σημαντικότερη βάση εξοπλισμού των Σύρων αντικαθεστωτικών και των μυριάδων ξένων μισθοφόρων που μάχονται μαζί τους. 

Στο τουρκικό έδαφος προσγειώνονται δεκάδες μεταγωγικά αεροπλάνα με τεράστια φορτία όπλων που στέλνουν για τους μισθοφόρους οι Δυτικοί και τα οποία πληρώνουν αδρά οι εμίρηδες του Κόλπου. Στο τουρκικό έδαφος καταφεύγουν οι μισθοφόροι και οι αντικαθεστωτικοί της Συρίας για να γλιτώσουν τα κεφάλια τους, όταν τους πιέζουν τα στρατεύματα του Ασαντ. 

Για τους δικούς της λόγους η Αγκυρα (αποφυγή δημιουργίας νέου κουρδικού κράτους και στη Συρία, όπως έκαναν οι Αμερικανοί και στο Ιράκ) είναι πανέτοιμη να εισβάλει και με χερσαίες δυνάμεις στη Συρία, αν και όταν το αποφασίσουν οι Αμερικανοί, ενώ υποστηρίζει με φανατισμό τη στρατιωτική εισβολή για άμεση ανατροπή του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ-Ασαντ.

Δεν γνωρίζουμε φυσικά ποια θα είναι η πορεία των δραματικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, τις οποίες θα πυροδοτήσει η αποφασισμένη επίθεση των ΗΠΑ. Αν όμως η Αγκυρα κρίνει ότι η άκρως επιθετική πολιτική της εναντίον της Συρίας που συμπεριλαμβάνει μέχρι και σχέδια εξαπόλυσης πολέμου είναι αποδοτική, τι θα την εμποδίσει να εφαρμόσει ανάλογη πολιτική απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο; 

Οταν ολόκληρος ο πλανήτης παρατηρεί με απάθεια τις ΗΠΑ να παραβιάζουν ωμά το Διεθνές Δίκαιο εξαπολύοντας αλλεπάλληλους κατακτητικούς πολέμους για να διαλύσουν χώρες (Γιουγκοσλαβία, 1999), να τις υποδουλώσουν (Ιράκ) ή να απαλλαγούν από καθεστώτα που δεν είναι δουλικά απέναντί τους, όπως τώρα στη Συρία του Ασαντ ή προ διετίας στη Λιβύη του Καντάφι, είναι απολύτως φυσιολογικό άλλα κράτη να αντιγράψουν τη συμπεριφορά αυτή σε τοπικό επίπεδο. 

Αφού οι ΗΠΑ επιβάλλουν τη θέλησή τους με πολέμους χωρίς να υφίστανται καμιά απολύτως συνέπεια, γιατί να μην επιβάλει και η Τουρκία τη θέλησή της στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στην Αρμενία, στη Συρία, στη Βουλγαρία; Ολες αυτές οι χώρες είναι του χεριού της Αγκυρας από στρατιωτική σκοπιά. 

Επομένως, αν επικρατήσει η αρχή ότι «Διεθνές Δίκαιο» είναι ο νόμος του ισχυρότερου και όχι αυτά που ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ, η Τουρκία θα πάρει ό,τι θέλει από τις προαναφερθείσες χώρες. Η ανομολόγητη αυταπάτη της κυβέρνησης είναι πως αν έχει τις πλάτες των ΗΠΑ και του Ισραήλ, η Αγκυρα δεν θα τολμήσει να πειράξει την Ελλάδα και την Κύπρο. Πρόκειται για τραγική πολιτική ψευδαίσθηση.

Πρώτα απ' όλα, όπως έχουμε ήδη ξαναγράψει, αλλά δεν θα σταματήσουμε να υπενθυμίζουμε, η Τουρκία είναι μια χώρα απείρως σημαντικότερη από την Ελλάδα και για τις ΗΠΑ και για το Ισραήλ. Αδίστακτα θα πουλήσουν την Αθήνα η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ και μία και δέκα και εκατό φορές, αν χρειαστεί, προκειμένου να συσφίξουν τις σχέσεις τους με την Αγκυρα! 

Ούτε μια στιγμή δεν θα διστάσουν - και πολύ καλά θα κάνουν από την οπτική γωνία των συμφερόντων τους. Επειτα, ο μύθος της «προστασίας» της Ελλάδας από τις ΗΠΑ έχει καταρρεύσει με τον πιο δραματικό τρόπο από την εποχή της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο το 1974. Δυστυχώς, η κυβέρνηση Σαμαρά μας ξανάφερε... σαράντα (!) χρόνια πίσω, προσδίδοντας τραγική επικαιρότητα σε αυτά που έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου π.χ. στον λόγο του στην Πέτρα Λέσβου, στις 22 Ιουλίου του 1976: «Ποιους προστάτες άραγε γυρεύουμε; Πού είναι ο νονός;...

Πληρώνουμε αυτή την ώρα το γεγονός πως για τόσα χρόνια ζήσαμε τον μύθο της προστασίας μας από την Ατλαντική Συμμαχία... Αναφέρομαι και στη μεγάλη διείσδυση και διάβρωση του κρατικού μας μηχανισμού, της ηγεσίας του τόπου μας από την ατλαντική νοοτροπία και μια εθελόδουλη στάση απέναντι στους μεγάλους προστάτες μας»! Εθελόδουλη τότε, εθελόδουλη και τώρα...

Από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ