Διχασμός και εθνική υποδούλωση.

Διχασμός και εθνική υποδούλωση.

Οι λαοί αγωνίζονται για την εθνική τους ανεξαρτησία, την απεξάρτηση από κάθε είδους καπηλευτές του πλούτου της χώρας και του μόχθου τους, αγωνίζονται για το δικαίωμα της ύπαρξης, την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, την δικαιοσύνη και την ελευθερία του ανθρώπινου προσώπου. Όταν όλα αυτά καταπατούνται από τους δυνατούς του κόσμου οι λαοί επαναστατούν, αλλά εάν δεν υπάρχει σωστή ηγεσία και ομοψυχία έρχονται νέοι τύραννοι χειρότεροι από τους πρώτους για να συνεχίσουν το έργο των δυνατών. Σε πολύ λίγες περιπτώσεις, ιστορικά καταγραμμένες, μία επανάσταση βελτίωσε ουσιαστικά τη ζωή των ανθρώπων.

Είδαμε πρόσφατα την τύχη της Αργεντινής, της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, της Αιγύπτου, της Λιβύης και τώρα τις εξελίξεις στη Συρία. Όποτε το σύστημα της Νέας Τάξης Πραγμάτων (ΝΤΠ) διαφωνεί με έναν εθνικό ηγέτη, ή πολιτικό σύστημα, αμέσως δημιουργεί συνθήκες διχασμού, που όχι μόνο έχουν σαν αποτέλεσμα την αλλαγή εξουσίας υπέρ δικών τους πολιτικών αλλά και όπου μπορούν διαμελίζουν και τη χώρα όπως στη Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ. Το κόστος της αλλαγής σε ανθρώπινες ζωές και αρπαγή εθνικού πλούτου είναι πάντα πολύ μεγαλύτερο από αυτό για το οποίο κατηγορούσαν το προηγούμενο ανυπάκουο σε αυτούς καθεστώς.

Σε όλες τις περιπτώσεις ο διχασμός του λαού είναι σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία του σκοπού τους. Θρησκευτικές διαφορές, διαφορές στο ίδιο θρήσκευμα, πολιτικές τοποθετήσεις, και τυχόν φυλετικές διαφορές χρησιμοποιούνται κατά κόρο για να διασπάσουν την λαϊκή ομοψυχία έναντι του επίβουλου κατακτητή. Σήμερα που ο κατακτητής ενεργεί με οικονομικά μέσα πριν από την τελική του επιβολή δεν είναι φανερός ο κίνδυνος με αποτέλεσμα την παγίδευση των πολιτών μέχρις ότου φανεί η στιγμή της αλήθειας που ή κατάκτηση  γίνεται και δια των όπλων όταν χρειασθεί. Τότε είναι αργά, διότι όχι μόνο δεν υπάρχει αντίσταση αλλά και οι πολίτες πολεμούν μεταξύ τους αντί να πολεμούν τον κατακτητή που συνήθως δεν χρησιμοποιεί δικά του στρατεύματα αλλά διεθνείς μισθοφόρους και ντόπιους επίορκους.

Τα τρέχοντα γεγονότα στην χώρα μας δείχνουν καθαρά την τάση δημιουργίας εθνικού διχασμού. Από την μία έχουμε τους ακραίους εθνικιστές, που ξέθαψαν και το δωδεκάθεο, από την άλλη τους διεθνιστές, με το ενδιαφέρον τους να υπερχειλίζει τάχα για τους πεινασμένους του πλανήτη που διεκδικούν όχι μόνο το ημερομίσθιο αλλά τον ζωτικό χώρο των παιδιών μας και στη μέση τους καπηλευτές του Συντάγματος, υπηρέτες της ΝΤΠ και μίας ψευδεπίγραφης Ευρωπαϊκής προοπτικής, που παραμένουν στην εξουσία έχοντας καπηλευθεί το ίδιο το Σύνταγμα με καλπονοθευτικούς και αντισυνταγματικούς νόμους ενάντια στην εθνική ανεξαρτησία.

Σήμερα σχεδιάζουν να επεκτείνουν την παραμονή τους  στην εξουσία  και προσπαθούν να μεταθέσουν το πρόβλημα από το ερώτημα:

μνημόνια, ευρώ και οικονομική υποδούλωση,  ή,  επαναδιαπραγμάτευση  του χρέους και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα;

Kαι προπαγανδίζουν το δίλλημα: ασφάλεια,  ή, εμφύλιος;

Χρησιμοποιούν όλα τα μέσα και την παραπληροφόρηση ώστε να συσκοτίσουν τα πράγματα, να σαστίσουν τους πολίτες και να τους διασπάσουν έχοντας τους υποτάξει στην ανέχεια, την εξάρτηση, τον ατομικισμό, τον καταναλωτισμό  και τον αμοραλισμό υπέρ μιας δήθεν προσωπικής ευημερίας.

Συμπατριώτες ας μην πέσουμε στην παγίδα που το σύστημα μας έχει ετοιμάσει, ας μείνουμε ενωμένοι ενάντια του κοινού εχθρού που δεν είναι άλλος από την ανταλλαγή,

·        Του είναι με το έχειν.

·        Της συλλογικότητας με τον ατομικισμό.

·        Της εθνικής, ιστορικής και πολιτιστικής μας παράδοσης με την αμορφία ενός ψεύτικου πολυπολιτισμού που δημιουργεί γκέτο παρά συνένωση των ανθρώπων.

·        Της εθνικής παραγωγής αγαθών με την ελεύθερη τάχα διακίνηση αγαθών, ανθρώπων και κεφαλαίων και τέλος την ανταλλαγή

·        Του εθνικού μας νομίσματος και της εθνικής μας ανεξαρτησίας με την οικονομική εξάρτηση και την εθνική μας υποδούλωση.

Ας δημιουργήσουν πρώτα μία ομοσπονδιακή Ευρώπη με ισόνομους πολίτες και τότε θα είμαστε η πρώτοι Ευρωπαίοι κατά φύση και κατʼ όνομα. Δεν χρειαζόμαστε το συνταγματικό τόξο προστασίας που μας προτείνουν, με όποια ειρωνεία κρύβει ο ψευδεπίγραφος αυτός όρος γεννημένος από τους ίδιους τους καπηλευτές του Συντάγματος.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να αφυπνίσουμε την Ελληνική μας συνείδηση, να αναθεωρήσουμε το Σύνταγμα, να επαναπροσδιορίσουμε το πολίτευμα καταργώντας την κομματοκρατία της προσωποληψίας και του ρουσφετιού, να προωθήσουμε την αξιοκρατία, την δικαιοσύνη και να διδάξουμε στα παιδιά μας την αγάπη για την πατρίδα και την αρετή που δυστυχώς έχουν εκλείψει από το εκπαιδευτικό μας σύστημα.

Όχι στους δεξιούς και αριστερούς φανατισμούς, που στο παρελθόν μας έπνιξαν στο αίμα χωρίς να μας σώσουν από τα ξένα συμφέροντα, που είχαν ήδη προδιαγράψει την τύχη μας στη μεταξύ τους συμφωνία για τα όρια επιρροής τους.

 Όχι στην παρδαλή επανάσταση του κάθε ψυχανώμαλου διαμαρτυρόμενου εξουσιολάγνου.

Ναι στην εθνική μας αναγέννηση.

Ηλίας Σταμπολιάδης

Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης

22/9/2013